Schizostachyum
Schizostachyum Nees 1829 | |
![]() | |
Schizostachyum glaucifolium | |
Undertribus | Melocanninae |
Tribus | Bambuseae |
Underfamilj | Bambusoideae |
Familj | Poaceae |
Ordning | Poales |
Överordning | Monocotyledonae |
Underklass | Angiospermae |
Rike | Plantae |
Schizostachyum är ett släkte i familjen gräs och består av cirka 74 arter. Släktet har sitt naturliga utbredningsområde i västra Indiska oceanen, Kina, på indiska subkontinenten, i Indokina, Malesien, Papuasien, sydvästra Stilla havet, södra centrala Stilla havet och nordvästra Stilla havet.
Schizostachyum innehåller arter som är tuvbildande, utvecklar korta rhizomer, är fleråriga växter som har lansettformade blad. Bladen utvecklas längs grenarna utmed strået och blir från 15 till 90 millimeter breda. Plantan utvecklar ett upprättväxande, ledat, ihåligt och vedartat strå som blir från 400 till 1200 centimeter långt samt 1 till 20 centimeter i diameter. Vid lederna längs grenarna utvecklas blomställningar. Blommorna sitter i småax som i sin tur har en blomställning likt tuvor runt lederna.
Arter
- S. aciculare Gamble 1896
- S. aequiramosum Widjaja 1997
- S. alopecurus (Stapf) Holttum 1967
- S. andamanicum M.Kumar & Remesh 2003
- S. atrocingulare Widjaja 1997
- S. auriculatum Q.H.Dai & D.Y.Huang 1997
- S. bamban Widjaja 1997
- S. beddomei (C.E.C.Fisch.) R.B.Majumdar 1989
- S. biflorum McClure 1936
- S. blumei Nees 1829
- S. brachycladum (Kurz ex Munro) Kurz 1870
- S. brachythyrsus (K.Schum.) Holttum 1967
- S. cambodianum Merkl. 2017
- S. castaneum Widjaja 1997
- S. caudatum Backer ex K.Heyne 1928
- S. copelandii F.Muell. & Hack. 1896
- S. cornutum Widjaja 1997
- S. curranii Gamble 1910
- S. cuspidatum Widjaja 1997
- S. dakrongense N.H.Xia 2020
- S. diaoluoshanense N.H.Xia 2008
- S. distans (C.E.Parkinson) H.B.Naithani & Bennet 1991
- S. dullooa (Gamble) R.B.Majumdar 1989
- S. dumetorum (Hance ex Walp.) Munro 1857
- S. fimbriatum (S.Dransf. 2020
- S. flexuosum Widjaja 1997
- S. funghomii McClure 1935
- S. glaucifolium (Rupr.) Munro 1868
- S. glaucocladum Widjaja 1997
- S. gracile (Kurz ex Munro) Holttum 1956
- S. grande Ridl. 1920
- S. griffithii (Munro) R.B.Majumdar 1989
- S. hainanense Merr. ex McClure 1935
- S. hantu S.Dransf. 1983
- S. helferi (Munro) R.B.Majumdar 1989
- S. insulare Ridl. 1912
- S. iraten Steud. 1854
- S. jaculans Holttum 1954
- S. kalpongianum M.Kumar & Remesh 2003
- S. kerrianum (S.Dransf. 2020
- S. khoonmengii S.Dransf. 2000
- S. kuisingii K.M.Wong 2015
- S. langbianense V.T.Tran 2016
- S. latifolium Gamble 1896
- S. lengguanii K.M.Wong 1995
- S. lima (Blanco) Merr. 1916
- S. locbacense V.T.Tran 2022
- S. longinternodium N.H.Xia 2014
- S. lumampao (Blanco) Merr. 1916
- S. lutescens Widjaja 1997
- S. mampouw Widjaja 1997
- S. mekongensis (A.Camus) K.M.Wong & Sungkaew 2020
- S. nghianum N.H.Xia & V.T.Tran 2013
- S. ninhthuanense N.H.Xia 2010
- S. pergracile (Munro) R.B.Majumdar 1989
- S. perrieri A.Camus 1924
- S. pilosum S.Dransf. 1983
- S. pleianthemum S.Dransf. 1983
- S. pseudolima McClure 1940
- S. purpureum Damayanto & Widjaja 2016
- S. rogersii Brandis 1906
- S. silicatum Widjaja 1997
- S. strictum (R.Parker) H.B.Naithani & Bennet 1991
- S. tavoyanum (Gamble) H.B.Naithani & Bennet 1991
- S. terminale Holttum 1956
- S. tessellatum A.Camus 1935
- S. textorium (Blanco) Merr. 1916
- S. undulatum S.Dransf. 1983
- S. virgatum (Munro) H.B.Naithani & Bennet 1991
- S. wanshishanense S.H.Chen 2011
- S. warburgii Hack. 1890
- S. whitei Holttum 1967
- S. yalyense N.H.Xia 2010
- S. zollingeri Steud. 1854
Synonymer
- Dendrochloa C.E.Parkinson 1933
- Neohouzeaua A.Camus 1922
- Teinostachyum Munro 1868
Systematik
Det vetenskapliga namnet Schizostachyum fick släktet av Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck i publikationen Flora Brasiliensis, seu, Enumeratio plantarum in Brasilia Vol. 2 när den gavs ut 1829. Typart för släktet är Schizostachyum blumei.
Referenser
- IPNI (2025). International Plant Names Index. Published on the Internet https://www.ipni.org, The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria & Libraries and Australian National Botanic Gardens. [Retrieved 2025-03-18].
- POWO. "Plants of the World Online". Facilitated by the Royal Botanic Gardens, Kew. Published on the Internet; http://www.plantsoftheworldonline.org/ Retrieved 2025-03-18.
- Watson, L., Macfarlane, T.D., and Dallwitz, M.J. 1992 onwards. 'The grass genera of the world: descriptions, illustrations, identification, and information retrieval; including synonyms, morphology, anatomy, physiology, phytochemistry, cytology, classification, pathogens, world and local distribution, and references.' Version: 25th January 2024. delta-intkey.com
- Martius Karl Friedrich Philipp von, Eschweiler Franz Gerhard, Nees von Esenbeck C. G.: Flora Brasiliensis, seu, Enumeratio plantarum in Brasilia: tam sua sponte quam accedente cultura provenientium, quas in itinere auspiciis Maximiliani Josephi I. Bavariae Regis annis 1817-1820 peracto collegit, partim descripsit; alias a Maximiliano Seren. Principe Widensi, sellovio aliisque advectas addidit, communibus amicorum propriisque studiis secundum methodum naturalem dispositas et illustratas, Sumptibus J.G. Cottae, Stuttgartiae et Tubingae 1829 (lat). DOI: https://doi.org/10.5962/bhl.title.6159. Libris.